Brave stadshonden kunnen zomaar transformeren in losbollen.
Lotje wordt er steeds beter in om de boerenmeid in haarzelf naar boven te halen. Het eerste waaraan het te zien is zijn haar oortjes. Ze heeft zo’n eigenwijze, die graag verkeerd om kreukelt en als je oplet valt het vanzelf op dat het samenhangt met haar bui. Hoe ondeugender, hoe eigenwijzer haar oortje. En na enige tijd bij ons wil dat oortje niet meer normaal naar beneden hangen.
Verder zit ze onder de vieze plekken. Geen idee hoe ze dat zo snel voor elkaar heeft gekregen. Haar partner in crime, Puk, kan er ook wat van. Al is Puk doorgaans toch meer degelijk en rustig. Maar dit keer laat zij een geheel nieuwe kant van zichzelf zien.
Altijd bleef ze trouw in de buurt bij het uitlaten. Ze maakte veel oogcontact; weet je waar ik ben? Is het goed als ik even hierheen loop? Nu trekt ze volledig haar eigen plan en is regelmatig ‘kwijt’. Gisteravond maakte ze het echt te bont. Alle honden lagen al met een koekje in hun mand, toen moest de diva nog tevoorschijn gegoocheld worden uit het donker. Op haar dooie gemak kwam ze eens op ons geroep af. Hehe, kunnen wij ook gaan slapen.