Dit keer zijn de boodschappen gebracht door een bezorger die het fantastisch vindt. Waar wordt je nou zo enthousiast begroet?

Misschien komt het doordat er wat minder honden zijn. Alle ruige gasten zijn weg. Lotte en Levie spelen nu maar met elkaar. Je moet wat. George loopt als een schaduw mee, zijn liefde voor Lot wordt er niet minder op. Zo komt hij wel aan zijn beweging. Totdat hij een baby op tv hoort huilen. Hij staat stil en hinkt rond om te kijken waar dat gehuil toch vandaan komt.

Hera profiteert van de rust door eindeloos knuffels bij mij te halen. Dat is er met al die voordringers wel een beetje bij ingeschoten. Ze gaat zo goed, ons angstige hondje, dat het even schrikken is als ze wat terugvalt in haar oude gedrag. Kinderen, pubers, de meeste vrouwen, geen probleem. Maar mannen… De baas van Teddy vertrouwde ze totaal niet. Hij liep nog even mee met uitlaten en Hera bleef ver achter. Gelukkig herstelt ze steeds sneller.

Reageren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *